Al heel lang waren we met onze redactie op zoek naar iemand die voor Woord & Gebaar zou kunnen schrijven over sport.Op de een of andere manier was dat een onderwerp waar we niet erg goed mee uit de weg konden. Er moest meer aan sport gedaan worden in W&G, dat vond iedereen, maar niemand kon erover schrijven. Sportbijeenkomsten zijn in de dovenwereld belangrijke ontmoetingsplaatsen, zowel nationaal als internationaal. Daarover hadden we soms een artikeltje. Maar over de sport zelf, nee…. Dat gaat vanaf dit nummer veranderen. We zijn heel blij met de komst van Frouke van Winsum, zelf een actieve voetballer op internationaal niveau. Met een eigen column zal zij u regelmatig op de hoogte houden van haar sportieve ervaringen en ideeën. En we beginnen het nieuwe jaar meteen goed, want we hebben deze keer nog een sportbijdrage. In de rolmodellen rubriek wordt Jack Castelijns geportretteerd. Hij is een prachtig voorbeeld voor jonge dove voetballertjes die dromen over een echte voetbalcarrière. Als semi-prof woont en werkt Jack in Denemarken, een bijzondere prestatie.
We belichten nog een bijzondere prestatie in dit nummer, namelijk de promotie van Corrie Tijsseling. Zij vertelt in een uitgebreid interview over haar onderzoek en het boek dat zij daarover schreef. Corrie kwam door haar studie van de geschiedenis van het dovenonderwijs tot verrassende conclusies over de houding van dove mensen tegenover gebaren in de tijd dat die net in het onderwijs werden ingevoerd.
En verder in deze W&G natuurlijk weer een gevarieerd aanbod van rubrieken en columns. Eén daarvan, de Allerhandenrubriek, gaat dit keer over de gebaren die nodig zijn om te kunnen meepraten over de grote wereldproblemen waar we nu mee te maken hebben. Het jaar is dramatisch begonnen, mensen voelen zich soms angstig, kruipen weg of willen juist iets doen. In zo’n onzeker klimaat hebben we discussies nodig om elkaar te begrijpen, het hoofd koel te houden, steun te betuigen of te protesteren. Ook in gebarentaal. AH
