Het jaar is onrustig begonnen. Voor de zoveelste keer besloot de politiek dat het internaat van Guyot in Haren gesloten moest worden. Gelukkig is er een storm van protest uitgebroken. Die is duidelijk aangekomen in Den Haag en het lijkt er op dat die succes heeft! Op De Gelderhorst is het nog niet zo ver, maar daar wordt ook dwarsgelegen. Bewoners en personeel hebben geen vertrouwen meer in de hoogste bestuurders van het ouderencentrum (de Raad van Toezicht). Jan Tempelaar, die zo veel voor het samenwonen van dove ouderen in Nederland heeft betekend, moet vroegtijdig met pensioen. Verder staat de baan van de huidige directrice op de tocht en hebben de bovenbazen een heroriëntatie voor de toekomst van Gelderhorst aangekondigd. Wat betekent dat allemaal? Geen nieuwbouw? Nog langere wachtlijsten?
Is dit een ontwikkeling in de omgekeerde richting? Terug naar oude tijden waarin doven, oud en jong, moeten zien te integreren in de horende samenleving? De beide gebeurtenissen lijken misschien niet veel met elkaar te maken te hebben. Maar in Haren en Ede gaat het om plaatsen waar dove mensen zichzelf kunnen zijn, hun eigen taal kunnen gebruiken, zich niet hoeven in te spannen om contacten aan te knopen met anderen. Het zijn plaatsen waar Dovencultuur kan bloeien. Daarom is het zo belangrijk en hartverwarmend dat de protesten zijn losgebarsten. Dove mensen laten niet zo maar over zich heen lopen. Die tijd hebben we gehad. In dit nummer vertellen betrokkenen waarom een internaat en ouderencentrum voor doven van belang zijn voor de toekomst.
In de nieuwe frisse vormgeving van dit nummer hebben we naast de bekende rubrieken eindelijk een vaste sportpagina. Martin Mojet is het team komen versterken en zal de komende tijd regelmatig over dovensportactiviteiten berichten. Daarnaast gaat Monte Gardenier op bezoek bij dovensportvereningingen en doet in woord en met prachtige foto’s verslag.
En verder… Na vijftien jaar hoofdredactie van W&G is voor mij het moment gekomen om deze taak over te dragen aan twee jonge enthousiaste opvolgers: Roos Wattel en Lisa Hinderks. Hoog tijd voor een jongere generatie. Gelukkig zijn er in Nederland veel talentvolle jonge Doven. We hoeven helemaal niet pessimistisch te zijn over de toekomst. Als dove mensen zich maar laten zien en horen! AH
